قلب تهران را کشتند معاون
ترافیکی پلیس راهور تهران بزرگ درمورد تردد عابران پیاده از معابر غیرمجاز
و همچنین پریدن از نردههای چهارراه ولیعصر(عج) گفت: اگر حادثه و تصادف
رانندگی رخ دهد، کل قدر سهم علت تصادف به عابرپیاده منتسب میشود. به گزارش شهرخبر،
معاون ترافیکی پلیس راهور تهران بزرگ درمورد تردد عابران پیاده از معابر
غیرمجاز و همچنین پریدن از نردههای چهارراه ولیعصر(عج) گفت: اگر حادثه و
تصادف رانندگی رخ دهد، کل قدر سهم علت تصادف به عابرپیاده منتسب میشود.
البته اگر راننده مرتکب تخلف نشده باشد. چنانچه راننده هم در این بین قصوری
داشته باشد، سهم تقصیر به هر دو - راننده و عابر - منتسب میشود. این مقام
ارشد راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ به اجرایی شدن این طرح در سطح شهر
تهران اشاره کرد و افزود: به تمامی کارشناسان اجرای این طرح ابلاغ شده است و
در حوادثی که عابر پیادهرو مقصر تشخیص داده شود، این قانون اعمال میشود.
حسینی، یکی از تقاطعهای مصداق این قانون را چهارراه ولیعصر عنوان و
خاطرنشان کرد: متأسفانه شاهد عبور عابران پیاده از نردهها و تردد در
سوارهرو هستیم که اگر متأسفانه اتفاقی بیفتد موارد گفته شده اعمال خواهد
شد؛ بنابراین به عابران پیاده و شهروندان توصیه میکنیم که از محلهای مجاز
برای تردد عابر پیاده استفاده کند. در بسیاری از کشورهای دنیا
در سوانح شهری تقصیر عابران پیاده هم در نظر گرفته میشود و حتی زمانهایی
که عابران قانون راهنمایی و رانندگی را رعایت نکنند، جریمه میشوند اما،
درمورد چهارراه ولیعصری که ساخت زیرگذر در آن هنوز با شبهاتی مواجه است و
رفت وآمد از آن مشکلات خاص خود را دارد بهراحتی نمیتوان عابر را مقصر
دانست و او را جریمه کرد.
قلب تهران را کشتند
چهارراه
ولیعصر یکی از مرکزیترین و شلوغترین نقاط شهر تهران است. روزانه افراد
مختلفی از اقشار جامعه از آن عبور میکنند. شلوغیها و ترافیکی که در این
نقطه مرکزی وجود داشت، باعث شد در سال 1390 شهرداری ساخت یک زیرگذر را آغاز
کند. ساخت زیرگذر از همان روزهای اول با انتقادات کارشناسان روبهرو شد.
عدهای
این عمل را ماشینی کردن شهر نامیدند و معتقد هستند که شهرداری با این عمل
خود و بردن افراد به زیرزمین قلب شهر را کشته است. شهرداری مدعی بود که این
عمل تأمین امنیت شهروندان را بههمراه دارد؛ ادعایی که واقعیت را با
اتفاقاتی که رخ میدهد به چالش کشیده شده است. از سوی دیگر منتقدان معتقد
هستند این عمل شهرداری پویایی و زندگی را از مرکزیترین نقطه شهر گرفته
است. شهرداری به جای اینکه ماشینها را به زیر شهر ببرد، افراد را که این
شهر متعلق به آنهاست به زیر شهر برده است. چهره چهارراه ولیعصر مخدوش شده و
اگر از بالا به شهر نگاه کنی، حس میکنی این شهر با یک قلب ماشینی
میتپد.
تمرین پرش مانع!
کافی
است برای پنج دقیقه کوتاه در چهارراه ولیعصر توقف داشته باشی تا چندین
نفر را ببینی که درحال تلاش برای پریدن از روی نردهها و یا ردشدن از لای
نردهها هستند. این رفتار همیشگی و ادامهدار مردم نشان از وجود یک مشکل
اساسی است؛ مشکلی که بهسادگی نمیتوان از کنار آن رد شد. اظهارات همیشگی
مأموران راهنمایی که در زیرگذر چهارراه حضور دارند بهخوبی سردرگمی مردم را
در این زیرگذر نشان میدهد. گمکردن راه در بسیاری موارد مردم را کلافه
میکند و این کلافگی آنها را به گزینه بعدی یعنی پریدن از روی نردهها
هدایت میکند. از سوی دیگر برای مردمی که قصد تاکسی گرفتن دارند تنها
راهحل ممکن برای دسترسی به وسیله نقلیه مورد نظرشان پریدن از روی
نردههاست. وقتی یک طرح دقیق اجرا نمیشود اگر مردم تمرین پرش از مانع
داشته باشند، نباید زیاد تعجب کرد. بدون حل کردن این مشکلات و بدون بررسی
کارشناسانه موضوع و پرداختن به عواقب آن به مردم هشدار داده میشود درصورتی
که اتفاقی برای شما افتاد خودتان مقصر هستید. درحالی که از زاویه مردم و
مشکلات آنها در استفاده از این زیرگذر به ماجرا نگاه نشده است.
قوانین برای عابران پیاده
یک
وکیل در حمایت از وضع قانون برای عابران پیاده به «آرمان» میگوید: طبق
قوانین و آییننامههای موجود مسئولیت هم برای عابرپیاده و هم برای خودرو
است. اما در کشور ما قوانینی که عابرپیاده را جریمه میکند، هنوز اجرایی
نشده است. در جاهایی مثل خیابان ولیعصر که زیرگذر برای عبور و مرور مردم
وجود دارد اگر عابرپیاده از آنها استفاده نکند و از روی نرده بپرد و اتفاقی
برایش بیفتد، مقصر خود اوست. حسین احمدینیاز میافزاید: اگر در اعمال
قوانین قاطعیت وجود داشته باشد این اتفاقات رخ نخواهند داد.
در
کنار اعمال قوانین باید فرهنگسازیهای لازم هم در زمینه عمل به قانون صورت
گیرد. در زندگی شهری شهروندان باید هماهنگ با سایر شهروندان زندگی و به
قوانین و استانداردهای زندگی شهری عمل کنند. یک عضو شورای شهر این نردهها
را چراغهای قرمز مینامد و به «آرمان» میگوید: شهرداری یک نهاد اجتماعی
بوده و کارهایی که انجام میدهد بر اساس یک نیاز فنی است. حجم رفتوآمدها
در چهارراه ولیعصر بالا بود و با چراغ راهنمایی نمیشد از این رفتوآمدها
کاست. از سوی دیگر امکان ساخت زیرگذر برای ماشینها وجود نداشت برای همین
زیرگذر برای عابران پیاده ساخته شد تا از ترافیکها کاسته شود. عبدالحسین
مختاباد در ادامه تصریح میکند: شهرداری نرده را در قسمتهایی که لازم دیده
شده نصب کرده است. این نردهها حکم چراغ قرمز را برای عابران پیاده دارند
همچنان که رانندگان ملزم به رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی هستند عابران
پیاده هم باید این قوانینی را راعایت کنند. پریدن از نردهها؛ واکنش نمادین
ساخت
زیرگذر در چهارراه ولیعصر مخالفانی هم دارد که این طرح را اشتباه و
ناکارآمد میدانند. یک کارشناس ارشد شهری به «آرمان» میگوید: تعدادی از
پیامدها و اتفاقاتی که رخ میدهد، متوجه طرحهایی است که نوشته شده و اجرا
میشوند. هر طرح شهری با خود تبعاتی دارد که مسئولیت آن متوجه مسئولان و
برنامهریزان است. باید برنامهریزیهای لازم صورت گیرد که این تبعات کمتر
شوند. در ماجرای اخیر اتفاقی که افتاده سلب مسئولیت است درحالی که خود طرح
هم مشکلاتی دارد. افشین خاکی میافزاید: در واقع مسئولیتپذیری باید یک
روند دوسویه باشد و همچنان که شهروندان مقصر دانسته میشوند و جریمه
میشوند باید شهرداری، پلیس راهور و مدیریت طرح هم مسئولیت را پذیرا باشند.
نکته مهمی که در رابطه با این طرح وجود دارد اینکه این طرح تا چه حد اصولی
بوده است. چهارراه ولیعصر یکی از چهارراههای اصلی و مرکزی شهرتهران است
این چهارراه بیشتر ازاینکه برای ماشینها باشد برای آدمهاست. به گفته او
ردشدن مردم از روی نردهها نشاندهنده فرهنگ نامناسب آنها نیست بلکه با این
حرکت سعی در نشان دادن گلایه خود به وضعیت چهارراه دارند.
این طرح
مختصات جامعه و پویایی منطقه را درنظر نگرفته است. این کارشناس ارشد شهری
با بیان اینکه طرح را نباید جدای از جامعه درنظر گرفت بلکه طرح باید با
مختصات جامعه همخوانی داشته باشد، ادامه میدهد: یک بخشی از عواقبی که رخ
میدهد، طبیعی است و در هر طرحی امکان رخ دادن آنها وجود دارد اما بخشی
ازاین پیامدها غیرطبیعی و به ضرر شهروندان است. باید نگاه انسانیتر و
نرمتری به ماجرا داشت؛ سودها و پیامدهای طرحها را درکنار هم دید. سعی در
جبران ضررها کرد و از آنها کاست. همچنین از گروههایی که ضرر میبینند،
حمایت کرد. در طرح چهارراه ولیعصر مکانیکی نگاه شده است. در این طرح باید
به حقوق مردم توجه ویژهتری میشد.
|